Uzunca bir dönemdir, çok büyük bir yoğunluk içindeyim. Bu sebepledir ki, bir türlü fırsat bulup yeni bir yazıya başlayamadım. Herhalde gün, bu gündür 🙂

Geleneksel olarak yine merhaba dünya yazımızın suyunu sıkma niyetindeyiz. Her ne kadar girizgah seviyesinde de olsa yazdığımız merhaba dünya yazısında, netleştirilmesi gereken bazı şeylerin olduğu aşikar. Bu yazı dizisinden önce Gömülü C yazı dizisinin okunmuş olmasını şiddetle tavsiye ediyorum.

Şimdi lafı uzatmadan, PIC’de yazdığımız ilk kodu hatırlayalım.

Bir kere şu xc.h’ı bir inceleyelim ne varmış içinde?

Gördüğünüz üzere, XC aslında MplabX Compiler anlamında yer alıyor ve kullandığımız platform 8 bitlik olduğundan, __XC8 etiketi sistemde tanımlı olduğundan (MplabX tarafından, biz projeyi oluşturduğumuzda otomatik tanımlanır) ilgili compiler header’ı çağırılmış. Bunun da “htc.h” olduğunu görüyoruz. Burada jeton düşüyor, hmm demek ki bu xc serisi, eski hi-tech C compiler’ın üzerine kurulmuş. Burnumuz bunun kokusunu aldı. Şimdi daha derine inelim; htc.h’ı açalım.

Bu header dosyası sayesinde, projenin özelliklerine bakılarak jenerik olarak doğru header’ların seçilmesi sağlanıyor. Muhakkak ki bunların hepsi alt alta dallanıyor ancak şöyle kısaca bir özet geçelim. CCI denilen bir muhabbet var. The Common C Interface (CCI) kavramı, taşınabilir kod yazılabilmesi için ortaya atılmış güzel bir kavram. Ancak Microchip bence bu yarışta biraz geride kalmış. Yine de CCI’ya ileride değineceğim.

xc8debug.h ise, MplabX ide üzerinden yapılan debug işlerine yardımcı olan, çok çok basit bir header. Dolayısıyla üzerinde çok konuşmaya değmeyecek.

pic.h ise önemli. Çünkü derleyicinin bizim işlemcinin register tanımlarını aldığı kütüphane bu kütüphane. Bu iş nasıl oluyor? Biz projeyi yaratır iken, IDE bizim seçtiğimiz işlemciye göre gidip -D ile, compiler define yapıyor. Daha sonra pic.h gibi kütüphaneler bu bilgileri kullanarak, hangi mikrodenetleyicinin header’ının seçileceğine karar veriyor. Örneğin bizim seçimimizde IDE, bizim seçtiğimiz işlemciye göre -D_16F84A tanımını yaptı. Bu bilgiyi cebe atıp devam edelim. pic.h’ın içine bir bakalım.

Arkadaşlar sağolsunlar pic.h içinde bize yardımcı olabilecek çok sayıda şey tanımlamışlar. pic_chip_select.h tam olarak mikrokontrolör header’ı seçimini yapıyor ve onu mutlaka konuşacağız. Ancak sırayla buradaki bazı ibretlere bir değinelim. PIC16F84A; 68 byte RAM’i ve 1024 word’lük inanılmaz(!) FLASH belleği ile, hakikaten kısıtlı kaynaklı bir donanım olduğundan, dayılar haklı olarak LOG ve TRACE fonksiyonelitelerini kapatmışlar 🙂 Zira bu fonksiyoneliteleri kullanmaya kalksaydık, kaynakların çoğunu kullanmış olurduk.

Yukarıdaki etiketler, assembler komutlarını çağırarak sırasıyla watchdog timer’ı resetlemenin ve uyku moduna girmenin verimli implementasyonları olarak göze çarpıyor. Watchdog timer’ı resetlemek bazı arkadaşlara bir anlam ifade etmemiş olabilir. Mikrodenetleyici bir sebepten donarsa filan, reset atabilecek bir donanımın olması gerekiyor. Eğer mikrodenetleyicideki kod, belli aralıklarla watchdog timer’ın sayacını sıfırlamazsa, sayaç artıp taşar ve taştığı gibi mikrodenetleyiciye reset atar. Yerli yerinde kullanıldığında WDT (watchdog timer) candır 🙂 Sleep ise, mikrodenetleyiciyi düşük güç tüketimi moduna sokmanın güzel bir yoludur. Bu kısmı da ileride detaylıca ele alacağız.

ei(); ve di(); fonksiyonları ile sırasyla interrupt enable ve interrupt disable işleri kolaylaştırılmış. İleride detaylıca değineceğimiz kesme fonksiyonelitesinin aktive edilmesi ya da devre dışı bırakılması için bu makroları kullanmak mümkün 🙂 Diğer kısımlar zaten benzer. Öyleyse şimdi pic_chip_select.h kütüphanesinin bir kısmını inceleyelim. Gerisi de zaten aynı 😀

Bu dosyada gördüğünüz gibi, IDE tarafından biz projeyi oluştururken tanımlanan etiketler kullanılarak doğru başlık dosyaları (header files) projeye dahil ediliyor yani çağırılıyor. Bu saydede biz xc.h dediğimizde, mikrokontrolör modeline göre, başlık dosyaları otomatik çağırılmış oluyor. Hmm, güzel 🙂 Öyleyse bir adım daha dalalım.

Burada, tüm register tanımlarının nasıl yapıldığına dikkat ediniz 🙂 Bizim Gömülü C yazı dizisini tamamen okuyan herkes için burada ne yapıldığını anlamak kolay olacaktır. Yine de anlamadığınız yerler olursa sorunuz 🙂 Şimdi merhaba dünya kodumuzdaki register’ları özellikle inceleyelim.

Burada demişler ki PORTB diye bir değişken yaratıyoruz ve bu bellekteki 0x006 numaralı adrese karşılık düşüyor. Yine benzer şekilde TRISB diye bir değişken yaratıyoruz ve bu bellekteki 0x086 numaralı adrese karşılık düşüyor. Bu bilgileri datasheet’teki bellek haritasından aynen doğrulamak mümkün. Zaten oradan bakıp yazmışlar 🙂 Ama ayıbetmişler… Çünkü tüm register’lar için kafadan değişken tanımlanmış. Bu, ödemesi ağır bir bedel. Ayrıca @ operatörü standart bir operatör değil. Dolayısıyla bu tanımlar, platform bağımlılığı yaratmakta ve kodların taşınabilirliğini negatif etkilemekte. Bunlara bir ayar çekmemiz kaçınılmaz duruyor 🙂

Şimdi, bu noktaya geldikten sonra, geleneğimizi uygulayalım ve yine header kullanmaksızın merhaba dünya kodumuzu yeniden yazalım 🙂

Gördüğünüz üzere, kodda ne bir kütüphane kullandık, ne de bir değişken! Zaten kodumuzda, merhaba dünya kodundaki gereksiz şeylerin hiç birisi yok. Register tanımlarını da çok çok daha verimli şekilde yaptığımızı gururla huzurlarınıza sunarım 🙂 0 byte değişken kullanarak, yine ledimizi yaktık!

Buradan gerekli ibretleri lütfen alalım 🙂 Sanıyorum ki, “Abi PIC programlama yaparken Hi-Tech compiler CSS’den iyiymiş yaa” filan gibi geyiklere artık bolca gülersiniz. Hiçbirine ihtiyacımız yok, sadece tekerleği yeniden icad etmemek için onları araç olarak kullanıyoruz 😉

Sonraki yazımda bu temellerin üzerine, giriş çıkış işlemleriyle ilgili detaylı bir yapı inşa etmeyi planlıyorum. Dilerim sizler için de faydalı ve eğlenceli bir yazı olmuştur.

Şimdi devam…

Önceki Sayfa   Sonraki Sayfa